Herfstmijt bij hond en kat

De herfstmijt, ofwel Neotrombicula autumnalis, wordt ook wel oogstmijt genoemd. Het is een mijt die met name voorkomt in weilanden en grasveldjes. In bepaalde gebieden zien we ze vaker dan in andere. In de nazomer en herfst komen de larven van deze mijten uit de eitjes die in het jaar daarvoor gelegd zijn. De larven hechten zich vast op een voorbij komende hond, kat of mens en geven irritatie. Ze blijven ongeveer een week op het dier aanwezig. Daarna vallen ze eraf en ontwikkelen zich op de bodem tot ‘nymfen’, die zich op hun beurt tot volwassen mijten ontwikkelen. De volwassen mijten leggen dan weer eitjes. De volwassen mijten zijn zo’n 2 mm groot!

Wat zijn de symptomen?

De mijten geven jeuk en irritatie. Dit zien we vooral op de lichaamsdelen die contact maken met de grond, zoals de voetjes, neus en buik. Ook bij de oren zien we ze regelmatig. Een dier zal zich gaan krabben, bijten, likken of met de neus over de grond wrijven. Zo kunnen rode, geïrriteerde, natte en kale plekken ontstaan (bv. hotspot). De mijten (larven) zijn vaak met het blote oog te zien als feloranje speldenknopjes, ze zijn 0.2-0.4 mm groot. Met de microscoop zijn de larven met hun 6 pootjes goed te zien. De jeuk kan echter ook aanhouden als de larven alweer verdwenen zijn!

Waaruit bestaat de behandeling?

De meeste anti-vlooienmiddelen werken ook tegen de herfstmijt, uw dierenarts kan u hierover informeren. In enkele gevallen is het nodig om de jeuk en ontsteking met andere medicijnen te bestrijden. Soms is een kraag nodig om te voorkomen dat een dier zichzelf nog verder openkrabt of bijt. Zolang uw dier steeds op plekken komt waar de herfstmijten zitten, kan deze zich opnieuw besmetten.

Hoe kan het voorkomen worden?

Door een regelmatige behandeling met middelen tegen vlooien, zult u vaak ook de herfstmijt kunnen voorkomen. Daarnaast kunt u in de periode augustus/september honden beter niet uitlaten op plekken waar bekend is dat er veel herfstmijten zitten.

Vragen?